Guido Budziak

Het is niet gelukt. De Nederlandse profclubs zijn niet tot overeenstemming gekomen. Er is hoop. Jacco Swart (directeur Eredivisie CV) verwoordt het als volgt: “We blijven gaan voor een nog sterkere eredivisie en beter Nederlands voetbal”. Dat zijn doelen waar niemand op tegen kan zijn. Dan moet het uiteindelijk goed komen, toch? De vraag óf er iets moet veranderen lijkt niet ter discussie te staan voor de clubs. Het is de vraag om welke veranderingen het gaat en wat hiervan de consequenties zijn. Daar valt wel iets over te zeggen.

Laat ik voor de verandering eens niet ingaan op de poppetjes of het proces maar kijken naar het resultaat. Het beschermen van de jeugdopleidingen was een bespreekpunt bij de onderhandelingen. Dat Nederlandse clubs in “Nederland opleidingsland” er met elkaar niet in slagen om een akkoord te bereiken om “de jeugdopleidingen te beschermen” (mijn interpretatie: garanderen dat het de moeite loont om een opleiding te hebben) vind ik een gemiste kans. Dan voel ik me als voetballiefhebber even heel klein worden. Want Nederland voetballand moet het nu en in de toekomst hebben van de talenten die we zelf opleiden.

In eigen vlees snijden

Morrelen aan de gevestigde belangen is, was en zal altijd problemen opleveren. Een van de zaken waarover is gesproken is het verminderen van het aantal clubs in de Eredivisie. Pijnlijk punt voor de clubs uit het rechterrijtje. Vind je het gek dat dit niet wordt geaccepteerd? Dit valt in de categorie “de keuze van het kerstdiner laat je niet aan de kalkoen”. Bovendien is voor mij niet duidelijk hoe dit bijdraagt aan het beschermen van de jeugdopleidingen. Ik denk dat er aanknopingspunten zijn voor alle clubs op het gebied van de verdeling van de TV-gelden.

Scorebordverdeling

De TV-gelden van de Eredivisie worden verdeeld op basis van een rangschikking met de prestaties van de afgelopen 10 jaar. Daar sta je dan als FC Emmen tegenover de gevestigde Eredivisie-orde: “Welke resultaten hebben jullie in de afgelopen 10 seizoenen in de Eredivisie geboekt?” De vraag stellen is hem beantwoorden. FC Emmen: “… . Maar we hebben wel een talentvolle groep Nederlandse spelers waarmee we aankomend seizoen de strijd zullen aangaan.” Kijk, dat biedt aanknopingspunten.

Kassa: iedere speelminuut telt!

Gebruik de speelminuten van Nederlandse spelers tijdens wedstrijden als een wegingsfactor (“Hollandse School multiplier”) bij het verdelen van de TV-gelden. Tegenwoordig wordt steeds meer gemeten in het voetbal. Het rendement van eigen jeugdopleiding is nog altijd lastig meetbaar. In de praktijk is misschien alleen het moment van een transfer van een speler een teken dat eigen jeugd iets oplevert. Waarom belonen we de inzet van eigen jeugd niet real-time? Mooi tv-effect, zo’n saldometer per team dat live oploopt. “De trainer heeft vandaag geen punten gepakt, maar wel mooi extra centjes verdiend.”

Laat ik een extreem voorbeeld geven om het idee te begrijpen. Stel dat 1 club het hele seizoen met buitenlandse spelers voetbalt terwijl de rest van de clubs alleen maar Nederlandse spelers opstelt. Hoe zie de verdeling eruit? Zeventien clubs krijgen allemaal een evenredig deel van de TV gelden (+/- 70 miljoen/17) een één team krijgt niets.

Win-win-win-…

Wat lost dit op? Clubs die toetreden tot de Eredivisie hebben invloed op de verdeling van de TV-gelden op basis van de wedstrijden die ze gaan spelen. Clubs die gedegradeerd zijn maar wel een substantieel aantal minuten eigen spelers hebben opgesteld tijdens het seizoen hebben een hoger zakcentje gekregen. Als het resultaat is dat alle clubs meer eigen spelers opstellen dan komen de talentvolle spelers beter tot ontwikkeling. Dit is gunstig voor de topclubs omdat dit hun toekomstige aanwinsten zijn op het moment dat hun eigen spelers naar het buitenland vertrekken. Het belangrijkste is volgens mij dat het de continuïteit van de investeringen in een eigen jeugdopleiding kan garanderen.

Laat grote clubs op een slimme manier groot denken

Grotere clubs hebben altijd geprofiteerd van kleinere clubs. Grotere clubs “pakken” de punten en spelers af van kleinere clubs. Durven de grote clubs het aan om op basis van de “Hollandse school”-verdeelsleutel aan de slag te gaan? Dit voelt voor natuurlijk ook als in eigen vlees snijden. Hun vertrouwde garanties op inkomsten vallen weg. Over de invloed die prestaties uit het verleden moeten hebben op de verdeling van TV-gelden zullen de meningen altijd blijven verschillen, ongeacht welke verdeelsleutel je bedenkt. Maar wanneer je met z’n allen grote waarde hecht aan eigen voetbaltalenten die op de Eredivisie-velden schitteren, dan zul je ook gezamenlijk moeten investeren. Dus clubs, terug aan tafel en aan de slag. Eén voor allen en allen voor Nederlands voetbaltalent!